سپاس بي کران يگانه بي همتايي را که به زيباترين صورت، انسان را آفريده و و را به برترين سيرت رهنمون ساخت. درس توحيد که زيربناي تمام فضيلت ها است بمردم آموخته شد که تا ريشه نابساماني هاي اخلاقي، اجتماعي،اقتصادي و فرهنگي و غير آن را بر کند. آنچه در پيش روي شماست پژوهشي است در فرهنگ مجالست و معاشرت در قرآن و سيره معصومان(ع) در فصل اول بحث از معناي لغوي و اصطلاحي معاشرت و مجالست شد و مترادفهايي براي اين دو واژه مطرح شده و گفتيم که معاشرت از عشر گرفته شده و اين واژه به چند معنا( آميزش کردن و گفت و شنو و الفت و مصاحبه داشتن) بکار رفته است و مجالست نيز از ريشه جلس گرفته شده و معناي همنشيني کردن و در اصطلاح به معناي کنار هم نشستن و گفتگو کردنمي دانند. و مترادفها انها نيز" عاشر- جلس- خالط- محب- قعود" مي باشد. در فصل دوم: اين رساله به مساله تاثير و نقش همنشيني و روح و سرنوشت انسان پرداخته شده گفتيم همانگونه پيامبر اکرم(ص) در سفارش خود به ابوذر تقوا و فقاهت ملاک دوست گزيني معرفي مي کند پس بايد در انتخاب همنشينان، دقت لازم را ذکر کرد زيرا اغلب مصيبتهاي ما را در نتيجه معاشرت هاي نابجا پديد مي آيد و انسان را در پرتگاه سفاهت و رذالت مي اندازد. و نشانه هاي همنشين خوب در اين فصل بحث شد و متذکر گرديد که همنشين خوب کسي است که حقيقتابا انسان طرح دوستي ريخته و قصد و غرض منفعتي نداشته باشد و در خوبي دوست را خوبي خود و بدي او را بدي خود بداند و تغيير شرايط مالي و موقعيت اجتماعي او تغييري در رفتارش ايجاد نکند و در گرفتاريها و مشکلات، انسان را تنها نگذارد. در فصل سوم: نيز راجع به اصالت معاشرت در اسلام و نفي رهبانيت بحث شده و گفتيم که رهبانيت مفاسد زيادي در زندگي انسان بوجود مي آورد زيرا انسان يک موجودي است که براي زندگي در اجتماع خلق شده و تکامل مادي و معنوي او نيز در همين است که زندگي جمعي داشته باشد و هيچ يک از مذاهب آسماني آن را نفي نمي کند. همچنين در مورد آثار زيانبار رهبانيت بحث شد و گفتيم که از مهمترين آثار آن انحراف اخلاقي و آلودگي هاي جنسي مي باشد و نيز باعث بيماريهاي رواني مي گردد. و در پايان اين فصل در مورد پيامدهاي سازنده معاشرت بحث شده و از جمله آثار سازنده معاشرت هم سخن شدن و بر سر يک سفره نشستن مي باشد. در فصل چهارم: موضوع اخلاق معاشرتي از نظر قرآن و سيره معصومان مورد بررسي قرار گرفت که از جمله اداب و معاشرت سلام پيش از کلام، فروتني، تواضعو امانت داري مي باشد. و همچنين پيامبر اسلام به عنوان برترين الگوي اخلاق معاشرتي مورد بحث قرار گرفت. و سرانجام در فصل پنجم: اين رساله در مورد آسيب شناسي معاشرت و اينکه چه عواملي باعث گرايش به معاشرت هاي نامناسب مي شود مورد بحث قرار گرفته است.