اعجاز ادبي قرآن يکي از وجوهي است که از صدر اسلام تاکنون تمام دانشمندان مسلمان به‌عنوان وجهي مهم از اعجاز قرآن پذيرفته و پيرامون ابعاد آن مطالب ارزشمندي نگاشته‌اند. صتحدي و مبارزه‌طلبي قرآن نيز نمايانگر اهتمام ويژه‌ي قرآن به اين مبحث مي‌باشد. در دوران اخير نيز شرق‌شناسان توجه ويژه‌اي به اين جنبه از اعجاز قرآن نموده و مطالعات گسترده‌اي در اين عرصه داشته‌اند؛ برخي با رعايت انصاف زبان به ستايش آن گشوده و برخي ديگر با طرح شبهات و ايراداتي قصد خدشه‌دار نمودن آن را داشته و با اصرار بر مخالفت و انکار سعي کرده‌اند وحياني بودن اين کتاب الهي را زير سؤال ببرند. در اين پژوهش با محور قرار دادن اشکالات جرج سيل در اين زمينه و همچنين در مواردي بيان نظرات ابن وراق و جان هدف، استخراج جواب شبهات مطرح شده از کتب ادبي و تفاسير و به دنبال آن دفاع از اعجاز ادبي قرآن و وحياني بودن آن بودهصاست. بدين منظور ابتدا شبهات به دو بخش بلاغي و غير بلاغي شامل (صرف،نحو و لغت) تقسيم شده و سپس با گردآوري و ذکر اقوال مختلف پيرامون هر مورد، در يک جمعصبندي به بيان جواب شبهه پرداخته شده است.