آرامش رواني ضرورتي اجتناب ناپذير و حياتي براي بشريت است که تبلور شخصيت فردي و اجتماعي وي را براي تن دادن به زندگي منظم و سلامت از اضطراب و فشارهاي روحي در پي دارد. امروزه فشار رواني به عنوان بيماري تمدن، لقب گرفته است و تمسک به قرآن کريم و راههاي غلبه بر آن بهترين نسخه شفابخش به شمار مي آيد. قرآن کريم براي آرامش انواعي را ذکر نموده است: آرامش طبيعي (آرامشي که برخي پديده هاي طبيعت ايجاد مي کنند.) نوع ديگر آرامش را قرآن آرامش اعتقادي معرفي مي کند و نوع ديگر آرامش معنوي (آرامشي که عوامل معنوي باعث ايجاد آن در روان انسان مي شوند) مي باشد که عواملي باعث به وجود آمدن آن مي شوند: ايمان، ذکر، توکل، تقوا، توبه کردن، انس با قرآن، رجاء، دلداري و تسلي دادن، استعاذه به خداوند متعال، صبر، دعا، عبادت، عفت، محبت و احسان به ديگران و اصلاح خويشتن از جمله عواملي هستند که باعث ايجاد آرامش معنوي در فرد مي شوند. در حقيقت اين عوامل به صورت اعدادي، بستر، علت ناقص و يا علت طولي عمل مي کنند، در فرا و وراي همه اين عوامل آن چه در حقيقت تأثير مي گذارد خداوند است