از جمله موضوعات مورد بحث در قرآن کريم موضوع سوگند است. سوگند از جمله اسلوبهاي تأکيد در کلام، و وسيله‌اي براي تأکيد بر سخن گوينده است. بخشي از آيات قرآن کريم را آياتي تشکيل مي‌دهند که در آنها به پديده‌هايي از آفرينش سوگند ياد شده است. اين مبحث همچون مباحث ديگر قرآن کريم همواره مورد توجه مفسران و قرآن پژوهان بوده است. در الميزان (از کتب تفسيري مهم شيعه است و از ويژگي‌هاي مهم اين تفسير، تفسير قرآن به قرآن است. و در آن بحث‌هاي علمي و فلسفي و کلامي نيز مورد توجه مفسر آن قرار گرفته است.) و التحرير و التنوير (از کتب تفسيري به روز و معاصر اهل سنت است. اين تفسير، تفسيري تحليلي است که اصول کلي روش آن را لغت، قرآن، روايت و عقل تشکيل مي‌دهد.) که از جمله کتب تفسيري است، به اين مبحث پرداخته شده است. صاحبان اين دو تفسير(علامه طباطبايي و ابن عاشور) در تفاسيرشان آيات سوگند را از جنبه‌هاي گوناگوني همچون، بيان چرايي سوگندهاي الهي (براي نمونه از جمله دلايل سوگند که ذيل آيات سوگند به آن اشاره شده، تأکيد بر آن مطلبي است که به خاطر آن سوگند ياد شده است.)، تعيين مراد از آيات سوگند، تعيين جواب سوگندها، بيان ارتباط و تناسبي که ميان آيات سوگند وجود دارد و ... بررسي نموده‌اند.