تفسیر از شریف ترین دانش‌های اسلامی است که هم‌زمان با فرودآمدن نخستین آیات شکل گرفت. این سبک تفسیری به انسجام مجموعه آیات هر سوره و معناداری روابط ظاهر و پنهان آیات درونی سوره و سیاق و تناسب میان آن‌ها توجه ویژه می‌کند و از کنار موارد به ظاهر غیر متناسب به سادگی عبور نمی‌کند. افزون آنکه حدالمقدور تلاش می‌کند در صورت وجود ارتباط و تناسب معنادار میان سوره‌ها در ترتیب طبیعی نزول یا سیاقی که از مجموعه سوره‌های نازل شده در یک قطعه زمانی به دست می‌آید، برای فهم مرادهای خدای حکیم بهره گیرد.
در این سبک تفسیری نقش پیامبر اکرم(ص) به عنوان معمار تغییر و تحول، مورد توجه جدی قرار می‌گیرد و تلاش می‌شود میان آموزه‌های تربیتی جامعه و تذکارها، توصیه‌ها، تسلیت‌ها و سایر رهنمودهای خدا به ایشان، که در لابه‌لای آیات و سور آمده است، ‌ارتباط برقرار شود.
در این سبک به حکمت، توصیه‌ها و رهنمودهای ویژه خداوند به رسول خاتم(ص) توجه ویژه می‌شود. مفسران این سبک بر این باورند که این نگاه تفسیری، دانش‌هایی افزون بر دیگر سبک‌های تفسیری را فراچنگ پژوهشگران قرار می‌دهد و برخی از ابعاد جدید معنایی قرآن را در اختیار قرآن‌پژوهان می‌گذارد.
این کتاب در پنج فصل کلیات، مبانی، اصول، و سودمندی سبک تفسیر به ترتیب نزول تنظیم شده است.