نوشتار پیش روی با نام «آداب گفتار در سبک زندگی اسلامی» در سه فصل سامان یافته است و به بیان و تحلیل تعالیم وحیانی در حوزه آداب گفتار می پردازد. سبک زندگی نظام واره خاص زندگی است که به یک فرد یا جامعه با هویت خاص اختصاص دارد. سبک زندگی متاثر از باورها و ارزشهای حاکم بر آن فرد و جامعه است. جهان بینی الهی و ارزشهای کمال گرایانه سبک خاصی از زندگی را شکل میدهد که آداب گفتار یکی از مهم ترین جلوههای آن است. از آنجا که از یک سو انسان موجودی اجتماعی خلق شده است و ناگزیر به برقراری ارتباط با دیگران است و از سوی دیگر انسان در برابر تک تک واژه هایی که به کار می برد مسئول است دستیابی به آداب گفتار برای برقراری ارتباط گفتاری مؤثر و رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی ضروری است. امروزه برخی از افراد جامعه به دلیل عدم آگاهی از آداب گفتار در شیوه رفتاری خود آن ها را به کار نمی گیرند و غفلت از این مسأله خسارات جبران ناپذیری بر پیکره جامعه وارد می سازد. درباره آداب گفتار با دیگران رهنمود های قرآنی و روایی فراوانی وجود دارد و از حیث ایجابی و سلبی مورد توجه قرار گرفته است. در آداب ایجابی گفتار آداب حاکم بر نفس کلام و آدابی که گوینده سخن باید رعایت نماید مطرح شده است. حق گویی، نیکویی گفتار وقاطع گویی و... از مصادیق آداب ایجابی گفتار است که برخی مربوط به محتوا و برخی ناظر بر چگونگی بیان است و سلام کردن، اجازه خواستن و عذر خواهی هنگام لغزش و. .. آدابی است که در گفتار با مخاطب در سبک زندگی اسلامی رعایت میگردد. آداب سلبی گفتار یا از محتوای آیات به دست می آید و یا به صراحت بر پرهیز از آن دستور داده شده است. پرهیز از بیهوده گویی، پرهیز از ناهماهنگی گفتار و کردار و پرهیز از ارتباط گفتاری یک سویه و. ..از مصادیق آداب عام سلبی در گفتار و پرهیز از دروغ، پرهیز از غیبت و پرهیز از استهزاء و تمسخر و. .. از مصادیق آداب خاص سلبی در گفتار است که در قرآن بیان شده است. روش پردازش اطلاعات در این پژوهش توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد.