ردف به معناي آمدن چيزي پس از چيز ديگر، تبعيت کردن، پيرو و دنبال هم آمدن است. از نظر زبان‌شناسان ترادف، تعدد اسماء براي يک مسما که چند واژه بر يک معنا اطلاق شود است. بنابراين در مفهوم اصطلاحي آن اتفاق نظري وجود ندارد، منکرين، ترادف را اتحاد دو يا چند واژه در معنا به طور مطلق اعم از معناي مراد و غير آن تلقي کرده، معتقدند صرف نظر از طبيعت و سرشت لغت، هيچ دو کلمه‌اي در زبان عربي نمي‌توان يافت که از نظر معني کاملا يکسان باشد، آنان به دنبال فروق دقيق و عميق ميان ارتباط کلمات هستند و ترادف در قرآن آن را حکيمانه نمي‌دانند. قائلين وجود ترادف در زبان عربي و قرآن، آن را عبارت از اتحاد دو يا چندواژه در معناي مراد (مصداق) دانسته، فوايدي مانند: تأکيد، تنوع، تعبير، رعايت آهنگ؛ با اغراض القا مقصود واحد از دو يا چند واژه که بتوانند به جاي يکديگر به کار روند، بيان مي‌کنند. لغويون اسباب مترادف را تداخل لغات، تطور دلالي و صوتي، نامگذاري با ذوق شخصي، مرور زمان و تحمل معناي جديد، مجاورت، موسيقي کلام، گويش‌هاي مختلف، و ... مي‌دانند؛ که هر دو يا چند واژه اشتراک در معناي واحد و تطابق کامل بين آنها وجود داشته باشد. طبق چنين تلقي‌اي از ترادف بايد گفت در قرآن کريم ترادف وجود ندارد، زيرا هيچ دو واژه‌اي يافت نمي‌شود، مگر اينکه در يکي از جهات با يکديگر فرق دارند